 |
|
|
|
|
Mirra
Mirra to wonna, gorzka żywica pozyskiwana przez nacięcie kory balsamowców – ciernistych drzewek lub sporych krzewów, rosnących dziko w płn.-wsch. Afryce, w południowej części Półwyspu Arabskiego (w tzw. Arabii Szczęśliwej, czyli na terenach Omanu i Jemenu) oraz na Półwyspie Indyjskim.
 |
Balsamowce wchodzą
w skład roślinności sawanny
| |
 |
Mirra - zaschnięte grudki żywicy balsamowca
| | Mirrę uzyskiwano przede wszystkim z trzech gatunków balsamowca: mirrowego Commiphora habessinica, indyjskiego C. wightii (mirra indyjska, mirra guggul, mirra mukkul) oraz balsamowca mekkańskiego C. gileadansis, którego łacińska nazwa wywodzi się od balsamu wytwarzanego w Gileadzie (dzisiejsza Jordania). Balsam z Gileadu był słynnym lekarstwem, niejako symbolem wszystkich farmaceutyków.
Podobnie jak kadzidło, mirrę ceniono bardziej niż złoto. Była lekarstwem, środkiem balsamującym zwłoki i składnikiem świętych olejów wykorzystywanych podczas różnych obrzędów. Celem pierwszych "łowców roślin" były właśnie balsamowce, które zapragnęła sprowadzić do Egiptu królowa Hatszepsut w 1495 r. p.n.e.
Gorycz mirry symbolizuje trudy ludzkiego życia. Jej lecznicze własności to aluzja do roli Mesjasza jako wielkiego uzdrowiciela, lekarza dusz i ciał ludzkich.
Adam Kapler
Pracownia Banku Nasion
PAN OB CZRB Powsin
na podstawie: Zbigniew Podbielkowski „Rośliny użytkowe”, Ann Ball „Katolickie sakramentalia”, Wikipedia
|
|
